Rima

Ik had me net op mijn bed gestort toen er alweer op de deur werd geklopt. Schuchter opende ik de deur. Het was Katashi. "Je schoen-" Hij was nog niet klaar met praten maar ik trok hem aan zijn stropdas de kamer in. Ik griste mijn schoenen uit zijn hand. "Je zegt niets over wat er is gebeurd, begrepen?" Het kwam er erg fel uit. Ik liet zijn stropdas los. "Sorry." Ik keek naar de grond. "Ik ga douchen" zonder Katashi verder nog aan te kijken liep ik de badkamer in. Om vervolgens met een rood hoofd weer terug te komen. Ik was mijn pyjama vergeten. Ik beende de badkamer weer in en deed de deur op slot. Ik draaide aan de knop van de douche. Het water stond op extra heet. Langzaam kleedde ik me uit, haalde ik de speldjes uit mijn haren en ging ik onder de douchekop staan. Het hete water gleed langs mijn lichaam. Weer begon ik te huilen. Ik haatte mezelf. Waarom was ik zo'n huil kind. Waarom ging altijd alles mis. Ik sloot mijn ogen in de hoop dat het huilen stopte. Waarom deed het me steeds zo'n pijn om Natsumi met Hiro samen te zien. Waarom kon ik mezelf niet gewoon over hem heen zetten. Toen ik shampoo in mijn haren deed hoorde ik mensen de kamer in komen. "Hé, Katashi? Wat doe jij hier?" Zat die sukkel er nou nogsteeds? Ik meende de stem te herkennen als die van Hotaru. "Waar is Rima?" Natsumi. Ik slikte. Ik moest haar nu niet gaan haten. Dat zou niet goed zijn voor onze band en ik wil haar ook niet haten. Ze is altijd zo opgewekt en aardig. "Douchen." hoorde ik Katashi kortaf zeggen. Het was even stil. Ik had inmiddels het sop uit mijn haren gewassen en ik was mee aan het afdrogen. Met een warme en zachte handdoek ging ik langs mijn benen. Niet veel later trok ik mijn fijne satijnen pyjama aan. Het was een witte broek met zwarte bolletjes. Het jurkje dat ik er overheen droeg had hetzelfde motief maar er stonden ook nog letters op. "The only reason people get lost in thought is because it's unfamiliar territory" stond er. Ik kamde de klitten uit mijn haren en vlocht ze snel in. Ik stak mijn voeten in een paar konijnen sloffen en liep de kamer in. "Hoi" zei ik. Natsumi, Hotaru en Katashi keken op. Er was ook nog iemand anders. Iemand die ik niet had horen binnenkomen tijdens het douchen. Het was Hiro. "Hoi!" reageerde ze in koor. "Waar was je ineens heen?" vroeg Hotaru. "Ik was moe, dus ik ging terug naar onze kamer." antwoordde ik eentonig. Ik sjokte naar mijn bed en kroop onder mijn dekens. Mijn gezicht was nog wel richting de andere zodat ik nog tegen ze zou kunnen praten. "Waarom ben jij nou eigenlijk hier?" vroeg Natsumi nogmaals aan Katashi. Katashi haalde zijn schouders op. "Wat maakt het uit. Jun zal zo meteen wel hierheen komen, hij ging jou zoeken." zei Hotaru. Ze glimlachte.