Natsumi

Ik liep met mijn jurk de badkamer in en keek in de spiegel. Ik was ontzettend zenuwachtig, en ik snapte eigenlijk niet eens helemaal waarvoor. Ik deed mijn kleren uit en hees me voorzichtig in mijn jurk. Ik was heel erg bang dat ik iets kapot zou maken. De stof was zo prachtig en glad. Ik reikte met mijn hand naar achteren om de rits dicht te doen. Ik kon er nog net bij. Het leek maanden geleden dat ik deze jurk aan had gehad. Ik glimlachte even. Het strakke bovenstuk paste nog steeds perfect. Ik ging even met mijn vingers langs de witgeborduurde bloemetjes die de scheiding maakten tussen het strakke en het wijde van de jurk. De witte, kanten onderjurk kriebelde aan mijn blote tenen. Ik had de sleep achter aan de jurk netjes weggewerkt en nu zag het er perfect uit. Ik was er helemaal gelukkig mee. Ik haalde het elastiekje dat mijn haar bij elkaar hield weg en mijn haar viel over mijn schouders. Ik zou het in de kamer wel afmaken. Dan kon Hotaru zich nu omkleden. Ik pakte mijn kleren voorzichtig op en liep zo zacht mogelijk naar de deur. Ik was ontzettend bang dat er iets stuk zou gaan aan de jurk. Ik deed de deur open en zette de eerste stappen in de kamer. "Oooh. Het is echt prachtig!" zei Hotaru helemaal enthousiast. Rima keek me glunderend aan. Ik glimlachte. "Dankje. Ik vind het ook heel erg mooi." zei ik gelukkig. Ik ging bij de spiegel zitten en stopte de stekker van de krultang in het stopcontact. Hotaru verdween ondertussen ook naar de badkamer. Rima was naast me bezig met haar make-up. Toen de krultang warm was begon ik mijn haar lichtjes te krullen. Toen dat klaar was, begon ik het op een ingewikkelde manier in te vlechten. Het ging een paar keer mis, en dan moest het opnieuw. Ik wilde dat het perfect werd. Na een paar pogingen zat het toch eindelijk zoals ik wilde en pakte ik snel de haarlak om het resultaat vast te zetten. "Zo." mompelde ik. Ik liep naar mijn sieraden kistje en pakte er een kettinkje uit met een bloemetje als hangertje. Er zat een rood steentje in het zilver en op de achterkant stond mijn naam gegraveerd. Ik had het op mijn verjaardag gekregen vorig jaar, van mijn ouders. Ik maakte het vast. Ik liep naar de kast en haalde daar een stel platte, witte ballerina's vandaan. Ik was echt een ramp op hakken, en ik kon er echt niet de hele avond op lopen. Ballerina's waren daarom ook dé oplossing. Ik deed nog een paar kleine, zilveren oorbellen in en ik was klaar. Ik was echt zo ontzettend zenuwachtig. Maar waarom was ik dat eigenlijk? Er was helemaal niks om bang voor te zijn.. Ik ging met mijn hand nog eens langs de jurk. De stof was echt zo zacht.. Ik kon echt niet lang meer wachten. Ik ging voorzichtig op mijn bed zitten en keek naar de klok.