Natsumi

Het voelde ontzettend goed om zo dicht bij Hiro te kunnen zijn. De hand die om mijn middel lag leek een enorme gloed te verspreiden die tot in de puntjes van mijn tenen doordrong. Onze handen haakten precies in elkaar. Het paste allemaal precies, alsof het voor elkaar bestemd was. We bewogen zachtjes op het ritme van de muziek. Ik leidde ons de goede kant op, en het ging helemaal perfect. Hiro was nog wel een beetje awkward. Je kon zien dat hij nog niet vaak had gedanst. Na een tijdje leek het wel alsof hij zich beter op zijn gemak begon te voelen en werd hij wat vrijer. Ik liet hem aan een kant los en draaide een paar keer rond, om daarna mijn hand weer op zijn schouder te leggen. Mijn ogen bleven hangen in de zijne en mijn adem stokte. Er zat een vrolijke twinkeling in zijn ogen, die me nog nooit eerder was opgevallen. Hoe kon ik dat nou over het hoofd hebben gezien? Hiro glimlachte en ik giechelde even. Ik was voor de zoveelste keer ontzettend blij dat ik geen hakken had aangetrokken vandaag. Ik had me in tijden niet zo goed gevoeld. Het voelde zo vertrouwd, elke keer als ik met Hiro was. Eigenlijk leek het wel alsof ik elke keer als ik hem zag, me nog beter bij hem voelde. Ik had zoiets nog nooit eerder gevoeld bij iemand, en ik vond het nog steeds een beetje raar. Eigenlijk had ik altijd gelachen bij die romantische chick flicks, waar veel meisjes bij weg zaten te zwijmelen. Ik had het altijd maar onzin genoemd en vond het allemaal ontzettend overdreven. Maar nu was het anders. Ik begreep opeens waarom de meisjes in die slechte films alleen maar aan die ontzettend knappe jongen konden denken. Ik was er inmiddels wel echt van overtuigd dat ik verliefd was op Hiro, daar was geen twijfel over mogelijk. Ook snapte ik ineens waarom die meisjes er altijd zo moeilijk over deden om te vertellen dat ze die jongen leuk vonden. In mijn dromen had ik het al lang op een erg romantische manier bekend gemaakt en waren Hiro en ik al lang getrouwd en hadden we vijf kinderen. Het was in de realiteit helaas veel minder simpel. Ik had echt geen flauw idee wat ik zou moeten doen als bleek dat Hiro me niet leuk vond. Ik draaide nog een keer rond, en kwam daarna erg dicht tegen Hiro aan. Ik vergat alles om me heen en dwong mezelf om intens van dit gevoel te genieten. Er was niks mis mee om te genieten van dit soort momenten, zelfs als hij me niet leuk vond. Ik vergat alle andere mensen om ons heen, en concentreerde me op Hiro's handen. Een ervan zat om mijn middel, en de andere had ik vast. Ik sloot mijn ogen en voelde de vlinders weer druk rond fladderen in de buurt van mijn maag. Na een tijdje opende ik mijn ogen weer en keek ik recht in Hiro's gezicht, dat serieus naar me had gekeken. Ik glimlachte en ook zijn mondhoeken kropen omhoog. Ik draaide nog een keer rond, maar nu kwam ik niet terug bij Hiro's schouder. Ik leunde achterover en alleen Hiro's arm zorgde er nog voor dat ik niet op de grond zou vallen. Hij hield me zo vast en ik keek lachend in zijn stralende, maar toch een beetje bezorgde gezicht. Ik kwam weer overeind en mijn ogen bleven hangen in de zijne. Ze deden me denken aan een lentedag, aan een picknick op het fris groene gras. Een picknick waar Hiro en ik met z'n tweeën waren. Waar we naar elkaar toe bogen en- Ik weet niet hoelang het duurde, maar na een tijdje besefte ik dat we stil waren blijven staan. Ik voelde hoe ik rood werd. Ik liet Hiro's hand los. "Ik ehm.. Ik heb opeens ontzettend veel dorst." stamelde ik, terwijl ik mijn blik op de grond richtte.