Er heerste een lichte spanning in onze kamer. Iedereen had zin in het bal van zo meteen. Natsumi was er gewoon stil van. Aangezien niemand anders aanstalten maakte besloot ik maar dat ik me als eerste om ging kleden. Ik pakte de tas met mijn jurk en sloot mezelf op in de badkamer. Mijn blik ging naar de spiegel. Ik had rode wangen van opwinding. Langzaam haalde ik mijn jurkje uit de tas. Een kriebel ging door mijn maag. Wat had ik hier zin in! Ik begon me uit te kleden om vervolgens mijn jurk aan te trekken. Het zwarte, mouw of bandjesloze bovenstuk sloot strak aan op de zwarte rok. Op de rok die tot net iets boven mijn knieën kwam glinsterde kleine glittertjes. Onder de gewone rok zat een felroze petticoat. Uit de tas haalde ik eens lint in datzelfde roze. Ik bond hem om mijn mindel en maakte hem af met een sierlijke strik achter op mijn rug. Mijn haren zou ik in de kamer wel doen, evenals mijn schoenen. Ik ging de badkamer weer uit. "Tadaa!" zei ik toen ik opgewekt de slaapkamer in liep. Hotaru en Natsumi keken op. "Rima! Wat zie je er schattig uit!" Natsumi grijnsde breed. "Dan ga ik me nu omkleden!" Natsumi stond op, pakte haar jurk en verdween achter me de badkamer in. "Zal ik je haren doen Rima?" vroeg Hotaru. Ik knikte en ging voor de spiegel zitten. Hotaru ging achter me staan en borstelde mijn haren. Daarna begon ze het op te steken. Blijkbaar had ze dit vaker gedaan, het duurde ook niet lang voor mijn haar helemaal opgestoken zat. Ik streek mijn pony wat rechter. Naast mijn hoofd hingen nog twee losse plukjes, maar dat bleef zo. "Dankjewel Hotaru!" Ik glimlachte. "Een beetje make-up, schoenen en sieraden en dan ben ik er klaar voor!" Ik liep naar mijn kast een haalde een paar zwarte hakken eruit. Op de bandjes rondom mijn enkels zat een grote zwarte bloem. Ik haalde ook een klein kistje uit mijn kast. Ik zette deze op mijn bed en opende hem. Mijn oog viel op het zilveren humpty lock van mijn Amu cosplay. Die ging ik om doen. Ik pakte ook nog een set zilveren armbanden en schoof die om mijn rechter arm. Nog wat zilveren knopjes in mijn oren. Mijn maag maakte een salto. Ik was zo zenuwachtig. Ren had me vanmiddag gezegd dat hij later was omdat hij nog het een en ander moest doen vanavond. Ik zou het een uurtje in mijn eentje moeten doen. Met een zucht pakte ik was mascara en ging ik terug naar de spiegel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten