Rima

Mijn wangen waren nat van de tranen van het lachen. Hotaru deed het zo leuk. Natsumi lag letterlijk op de grond van het lachen. We klapte allebei hard toen het liedje klaar was. "Oh, nu wil ik wel!" ik stond op en scrollde door de catalogus van mijn karaoke-set. Ja, daar stond ie. Ik duwde op het touch-screen. Ik greep de microfoon vast en sprong op mijn bed. Ik wachtte rustig op mijn moment en zag ondertussen Hotaru overeind veren met een blik van 'DÁT LIED!'. Ik grijnsde. Als ik zong was ik niet zenuwachtig. Ik voelde me een ander mens. "When I was darkness at that time, furueteru kuchibiru. Heya no katasume de I cry. Mogakeba mogaku hodo tsukisasaru kono kizu yaburareta yakusoku hurt me. Nobody can save me, kamisama hitotsu dake. Tomete saku yo na My Love" Ik haalde diep adem. "I need your love!" gooide ik de microfoon in. Wat hield ik van dit nummer. Ik gooide al mijn passie erin en negeerde het geiriteerde gebonk op de muur. Het was dan maar een karaoke, ik deed mijn uiterste best. Oké, ik zong dan haast altijd rustige nummers, maar dit was gewoon een geweldig nummer. Toen ik klaar was stond ik hijgend op mijn bed. Ik liet me door mijn knieën zakken en keek met een grote grijns naar Hotaru en Natsumi. Ze waren stil. Had ik het fout gedaan? Was ik zo slecht geweest. Whee. Nu schaamde ik me. Ik keek weer naar Hotaru en Natsumi. Nu grijnsde ze ook. Ze begonnen te klappen en ik glimlachte verlegen.