Natsumi

Ik was Rima nog steeds aan het omhelzen toen ik nog een blik op de tassen wierp. 'Zeg, je maakt me wel steeds nieuwsgieriger hoor. Je doet er levensgevaarlijke snoekduiken voor. Wil je het echt niet zeggen? Zelfs niet in het oor van tante Natsumi?' zei ik liefjes. Ik zag dat Rima weer lichtroze werd. 'Nee. Ik zeg het niet.' zei ze vastbesloten. 'Ah? Toeeeeee?' Maar Rima schudde wild haar hoofd. 'Jammer..' mompelde ik toen ik Rima losliet en op mijn bed ging zitten in kleermakerszit. Ik keek de overvolle kamer door. De jongens stonden allemaal nogal ongemakkelijk bij elkaar in de deuropening. 'Ga toch zitten. Jullie blijven toch niet de hele avond staan?' zei ik met mijn hoofd een beetje schuin. Ik ging zelf aan het uiteinde van mijn bed zitten en klopte met mijn hand naast mij. Toen niemand aanstalten maakte om dichterbij te komen verscheen er een pruillipje. 'Hebben jullie meisjesangst ofzo?' zei Hotaru. 'Natuurlijk niet.' zei Katashi maar hij ging toch gewoon op de grond zitten, net als Jun en Hiro. Ik zuchtte. Het bleef stil. 'Sjeetje zeg. Ik wil iets leuks doen.' zei ik en ik ging op mijn bed staan. 'Spelletje doen?' zei ik liefjes. 'Wat voor spel?' zei Katashi. 'Uhm..' zei Rima voorzichtig. 'Ik heb wel iets..' 'Oh, zit dat in die tassen? Een spel wat je ons niet wilde laten zien? Oh, foei, Rima toch.' zei ik met een knipoog. Rima schudde haar hoofd en stapte over Jun heen om naar de kast te komen. Ze deed de kast open en haalde er een doos van een spelletje uit. Ze liet het zien. 'TWISTER!' gilde ik enthousiast. 'Doe eens rustig. Je bezorgd ons nog een permanente gehoorbeschadiging.' zei Katashi. Ik rolde even met mijn ogen. 'Ik vind het een heel erg goed idee.' zei Hotaru die ook enthousiast was.