Hiro

Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik hoe Natsumi en Rima de anderen bewust in de meest onmogelijke situaties neerzetten. Verbazingwekkend genoeg stonden Jun, Katashi en Hotaru nog steeds in het veld. Rima wierp een blik op het speelveld en fluisterde iets in Natsumi's oor. Ik schudde mijn hoofd; wie had dat van Rima verwacht? Ze leek zo onschuldig. Ik glimlachte onwillekeurig. Stille wateren hè? Jun stond inmiddels half over Hotaru heen, die in een soort bruggetje stond. Het zag er bizar uit Katashi stond naast de andere twee met zijn hand eronderdoor. Toen hij ook zijn voet onder de andere twee door moest steken werd het hem teveel en verloor zijn evenwicht. "Nu gaat het nog tussen Jun en Hotaru!" riep Natsumi enthousiast. Katashi trok zijn shirt recht en kwam bij ons zitten. Rima draaide aan de wijzer. "Jun, rechterhand op rood." Jun, die aan de andere kant van het bord stond kreunde en stak zijn hand uit. "Sorry Hotaru." mompelde hij met een rood hoofd, terwijl hij nog meer over haar heen ging hangen. "Naast elkaar beginnen is niet handig met Twister." jammerde Hotaru. Natsumi moest haar lach inhouden. Rima draaide opnieuw met een kwaaadaardig lachje. Weer gaf ze een commando dat niet overeenkwam met dan wat de wijzer aangaf. Hotaru zou er makkelijker door kunnen gaan staan als Jun niet over haar heen stond; dit bracht hun gezichten gevaarlijk dicht bij elkaar. Natsumi proestte het uit. "Wacht eens even..." zei Katashi ineens. Rima en Natsumi schrokken en begonnen meteen te seinen dat Katashi zijn mond moest houden. Ik zuchtte. Dit moest uiteindelijk gebeuren. "Dat staat er helemaal niet!"riep Katashi verontwaardigd. "Jullie verzinnen de commando's zelf?" "Wat?!" riep Hotaru geschokt. Even vergat ze dat Jun over haar heen hing en strekte haar been. "Pas op!" Jun wankelde, en zijn voet gleed weg. Hotaru bezweek onder het gewicht van Jun's lichaam en met een klap kwamen ze samen op de grond terecht. Rima schoot in de lach. Hotaru lag op haar rug op de grond en Jun lag erbovenop. Natsumi stak hikkend van het lachen haar hand uit. Jun pakte die aan en krabbelde overeind. "Gomenasai." mompelde hij zachtjes tegen Hotaru, die met een pijnlijk gezicht bleef liggen. "Wat zei je nou, Katashi?" vroeg ze buiten adem. Katashi wilde zijn mond open doen, maar Natsumi drukte haar hand ervoor. Katashi spartelde wild, en zijn hoofd liep rood aan. "Natsumi, laat hem maar los." zei ik kalm. "Ze zijn nu toch al af." Natsumi gehoorzaamde met tegenzin. "Ze speelden vals." zei Katashi aangebrand. "Ze lieten jullie expres zo staan! Ze verzonnen de commando's zelf." Jun keek verbaasd naar Rima. "Echt?" Rima knikte schuldbewust. Jun en Hotaru keken elkaar even sprakeloos aan en barstten toen in lachen uit. "Vinden jullie dat grappig?" vroeg Katashi verbaasd. Rima en Natsumi lagen nu ook in een deuk, en ikzelf begon ook te grinniken, hun gelach was zo aanstekelijk. "En jij zei ook gewoon niks!" hikte Jun, die met een priemende vinger naar me wees. Ik lachte steeds harder. "Het zag er ook zo idioot uit!" Ik bleef maar lachen, verbaasd door mijn eigen gedrag. Steeds als we bijna uitgelachen waren zei iemand iets en begon weer iedereen te lachen. Mijn buik deed er pijn van. Ik kon me niet herinneren dat ik zo had gelachen.