'Oké. NU WIL IK!' gilde ik enthousiast. Er werd weer geïrriteerd tegen de muur geklopt. Ik rolde met mijn ogen en Rima gaf me de microfoon. Ik ging op mijn bed staan en Rima en Hotaru legden kussens op de grond en gingen ervoor zitten. Ik grijnsde. Ik zocht in de liedjes en koos er eentje uit. Ik grijnsde toen de intro begon. Tatatata ta ta tatatatatata.. Het schattige musicbox muziekje. Toen begon het pas echt. Ik begon te zingen:
'HOWAITOBOODO de hishimekiau
rakugaki jiyuu na negaigoto
houkago no CHAIMU yuuhi ni hibiite mo
yumemiru PAWAA DISUrenai ne ainiku.'
Ik hield zo ontzettend veel van dit liedje. Ik zong het echt heel erg vaak. Vooral het musicbox begin vond ik echt zo geweldig. Het was zo ontzettend lief. Ik deed net alsof ik een gitaar vast had en deed enthousiast mee. Ik had mijn ogen open en ik wist dat ze glinsterden. Ik hield ervan om zo hard te zingen en overdreven te doen. Het hoorde gewoon bij wie ik was. Ik was overdreven. En ik hield van overdreven. 'NO THANK YOU!' zong ik keihard en toen nog een keer het refrein. Toen het liedje afgelopen was -het ging veel te snel- liet ik me tevreden op mijn bed vallen en keek ik de rest aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten