Katashi

Ik was ondertussen weer naar binnen gelopen na nog een lange tijd buiten te hebben gezeten. Nu had ik het koud. Het was steeds kouder geworden hoe later het werd. En ondertussen was het ook al bijna donker. Ik zwierf een beetje door de school met de hoop dat ik geen bekenden tegen zou komen. Dat kwam ik eerst gelukkig ook niet. Eigenlijk was ik al minder boos op Jun.. Ik had misschien ook wel een beetje overdreven gereageerd. Maar die brief was belangrijk.. Dat was hij nog steeds. Ik zou wel zien hoe ik zou reageren als ik hem weer tegen zou komen. Ik hoorde hoe een paar meisjes giechelden toen ik langs liep. Ik had altijd nogal veel aandacht gehad vanaf de vrouwelijke kant. Niet dat ik er veel aandacht aan schonk. Het was ook weer niet zo dat ik me er niet voor interesseerde, maar ik was niet zo iemand die snel met meisjes aanpapte. Ik had hoofdpijn. Dat had ik 's avonds wel vaker. Ik kon maar beter naar de kamer gaan en een aspirientje halen want ik wist dat dit alleen maar erger zou worden hoe langer ik wachtte. En toen ik op weg was zag ik Jun staan. Hij zag er.. Geschokt uit. Het was moeilijk te omschrijven maar het was zeker weten geschokt. Ik bleef staan. Wat was er gebeurd dat hij zo geschrokken kon zijn dat hij helemaal vastgenageld stond? Hij stond met zijn rug naar mij toe en ik liep langzaam op hem af. Toen ik vlak achter hem stond kuchte ik even. 'Uhm.. Jun?' zei ik zacht. Jun draaide zich geschrokken om. 'Oh.. Uhm.. Uhm.. Katashi..' zei hij stamelend.