Hotaru

"Oké, dus we doen Twister?" vroeg Rima verlegen. "Hell yeah!" riepen Natsumi en ik in koor. Rima lachte en rolde het zeil uit. "Wie begint?" vroeg Jun, die er ook wel zin in leek te hebben. Natsumi ging met haar vinger de groep langs. "Katashi." zei ze beslist. Katashi wees verbaasd op zijn borst. "Eh? Waarom ik?" Natsumi draaide een rondje op haar bed. "Omdat ik het zeg." zei ze simpel. Katashi trok een wenkbrauw op. "En wat geeft jou het recht om dat te beslissen?" "Ik ben toch zeker de clubpresident?" Natsumi lachte triomfantelijk. (Aaaaahahaha, Satoko-stijl. xD) Katashi werkte niet mee. "Vergeet het maar, ik draai wel." Hij boog voorover en pakte het draaibord voordat iemand anders dat kon doen. Natsumi zuchtte. "Het viel te proberen. Wie begint er dan?" Ik stak mijn hand op. "President, ik bied me aan!" Natsumi vouwde haar handen naast haar gezicht. "Oh, hadden we maar meer dappere lieden als jij, Hotaru-sama. Tante Natsumi is trots op je." Ik schoot in de lach. "Nou Katashi-kun, wat is uw bevel?" "Chaa~nsu." mompelde Jun net verstaanbaar. "Oh shush." snauwde Katashi en hij draaide aan het wijzertje. "Linkervoet op rood." mompelde hij verveeld. "Yooosh!" riep ik, terwijl ik met gestrekte hand mijn voorhoofd aantikte. Net toen ik op het zeil wilde gaan staan sprong Natsumi van het bed en pakte mijn handen. "Hotaru-sama, ik zal je nooit vergeten!" "Ik jou ook niet, Natsumi-san. Ik beloof je dat ik levend terug zou keren." "Oh Hotaru-sama!" Natsumi liet zich op haar knieën vallen. "Gaat niet, Hotaru-sama. De strijd zal je verslinden." "Maar ik moet wel, Natsumi-san. Ik moet vechten voor mijn vaderland." "Zeg eh... Komen wij nog aan de beurt?" vroeg Jun lachend. "Vaarwel, Natsumi-san." zei ik snel, en met een groots gebaar zette ik mijn voet op één van de rode vlakken.