Natsumi

Geen reactie op de presidentvraag. Hm. Ik keek iedereen even aan. 'Niemand? Geen vrijwilligers? Echt helemaal níémand?' Ik snapte het wel. Ik had ook geen zin om het leiderschap op me te nemen. 'Oké. Er is maar een manier om dit democratisch en goed op te lossen!' zei ik en ik sprong op en sloeg demonstratief met mijn hand op tafel zodat die trilde en de thee bijna over de rand van de kopjes heen klotste. 'Woeps, dat was niet de bedoeling.' zei ik snel. Ik zag iedereen nogal verbaasd naar me kijken. Ik gedroeg me ook niet bepaald.. Normaal denk ik. 'Oké.. Er is dus maar een manier om dit goed op te lossen.' vervolgde ik mijn preek. 'En wat mag dat dan wel zijn?' zei Katashi. Ik grijnsde. 'Momentje.' zei ik en ik begon in mijn tas te graaien. Ik stond nog steeds, terwijl iedereen zat. Iedereen keek me ook aan, maar daar zat ik niet echt mee. Ik was de wat-voor-gestoord-geflipt-of-geschift-persoon-is-dat-nou-weer-blikken wel gewend. Ik haalde een paar stokjes uit mijn tas. Zes in totaal. Een ervan had een rood uiteinde. 'We gaan strootje trekken?' zei Jun ongelovig. 'Gaaf!' hoorde ik Hotaru zeggen. Ik grijnsde en ik stopte de stokjes in mijn vuist, zodat je het rode stukje bij de ene niet kon zien. 'Oké. Kiest u maar.' zei ik vrolijk. 'Ik kan echt niet geloven dat we zo'n beslissing nemen door zo'n kinder-' 'Niet zeuren, pakken.' zei ik en ik hield de stokjes onder Katashi's neus. Hij mompelde nog iets protesterends en pakte toen een stokje. Geen rood. Ik ging naar de volgende. Maar Hotaru, Rima en Hiro hadden ook geen rood uiteinde aan hun stokje. Ik keek naar Jun die naast mij zat. 'Dus het gaat nu tussen ons?' zei ik. 'Kennelijk.' Hij glimlachte. Ik stak mijn hand naar hem uit. Hij pakte een stokje. Verdomme. Het was niet rood. Ik werd bleek en haalde het laatste stokje uit mijn vuist en hield het omhoog met het rode stuk naar boven. Het rode stuk. 'O-Oké dan..' stamelde ik.