Jun

Met een grijns op mijn gezicht stond ik op vanachter het drumstel. Binnen no-time had ik het voor elkaar dat iedereen op de stoelen bij de tafels zat. Iedereen behalve Rima. Ik keek om, ze zat in plastic tassen te rommelen waarvan ik niet doorhad dat ze die bijhad in het begin. Niet veel later kwam ze terug met doosjes, té schattig versierd, met gebak. Ze keek ons eerst wat ongemakkelijk aan. "Papa.. eh.. ik bedoel Otou-sama zei dat ik wat cakejes mee moest nemen.. Zo kunnen we praten en elkaar leren kennen voordat we beginnen te spelen" zei ze. Ze zette de spullen op tafel neer. "Arigatou Rima-san" zei ik. Rima keek me met een onzekere glimlach aan en ging zitten. Ik keek naar hoe Natsumi een stuk gebak pakte en hoe de rest daarna volgde. "Ik heb ook nog Groene Thee bij" zei Rima toen. Ik moest een beetje lachen, het leek haast een theekransje, maar dat kon geen kwaad. "Lekker" zei ik. Niet veel later hadden we allemaal een kop dampende thee voor ons staan. Ik keek even rond de tafel. Ik wilde dat er een gesprek opgang kwam. "Zeg, is het oké iedereen bij zijn voornaam te noemen" iedereen knikte en mompelde instemmend. "Hiro-senpai, hoe lang speel je al viool?" vroeg Rima. Ze keek strak naar Hiro. Hiro haalde wat onverschillig zijn schouders op. Rima beet op haar lip. "Wie wordt eigenlijk onze club president?" vroeg ik toen ineens.