Hotaru

Ik hees mijn cellokoffer hoger op mijn schouder en keek Sayuri van opzij aan. "Waarom volg je me ook alweer?" Sayuri bloosde. Ze was de enige op deze school die ik kende, aangezien ze uit mijn woonplaats kwam, maar ik was niet bijzonder close met haar ofzo. Ik grijnsde ondeugend. "Als je niks zegt schud ik je af hoor." Sayuri keek me verbaasd aan. "Dan kom je te laat!" Ik haalde mijn schouders op. "Dat vergeven ze me wel." Ik draaide me om en begon de andere kant op te lopen. "Wacht!" riep Sayuri schril. Ik grinnikte. Ze was zo makkelijk. "Vertel." zei ik vermaakt terwijl ik weer richting het muzieklokaal liep. "Hideyoshi-senpai." mompelde ze zachtjes. "Eh?" Ik keek haar verward aan. "Hideyoshi-senpai." herhaalde ze. "De drummer van je band!" Ik scande mijn geheugen naar namen. "Hideyoshi.... Jun?" mompelde ik tegen mezelf. "Ja die!" zei Sayuri opgewonden. "Wat is daarmee?" vroeg ik plagerig. Sayuri werd nog roder. "Nou... Vind je hem niet cool?" Ik lachte. "Aha! Dus je hebt een oogje op onze drummer hè?" Sayuri begon verwoed te stotteren. Ondertussen waren we bij het muzieklokaal aangekomen. Ik haalde diep adem en gooide de deur open. "Omataseshimashita!" riep ik opgewekt. "Kuroyuki Hotaru desu! Hajimemashite." Een handjevol mensen keken me aan. Sayuri snakte naar adem bij het zien van een blonde jongen achter het drumstel. Ik liep recht op hem af. "Jij bent vast Hideyoshi!" zei ik meteen. Ik sleepte Sayuri aan haar arm mee. "Wie is dat?" vroeg Hideyoshi. "Was de violist niet een mannelijke senpai?" Ik wierp een blik op het knalrode gezicht achter me. "Nee, dit is geen violist! Dit is Sayuri! Miyamoto Sayuri, en ze is hier omdat ze een oogje op-" Sayuri's kleine handjes drukten krampachtig tegen mijn mond. "Dat is niet waar hoor!" zei Sayuri snel. "Ik kwam hier om eh.. eto... ano... Nou doei!" En binnen enkele seconden was ze weer verdwenen. Ik grijnsde ongemakkelijk. "Sorry daarvoor." "Is dit het muzieklokaal?" Ik draaide me abrupt om. In de deuropening stond een iets oudere jongen met pikzwart haar. "Is dat de mannelijke senpai?" vroeg ik aan Hideyoshi terwijl ik met mijn duim naar de gestalte in de deuropening wees. Hideyoshi knikte. "Mooi!" riep een meisje met blond haar in een staart. "Dan zijn we compleet!"