Hotaru

Ademloos luisterde ik naar Katashi's keyboardspel. Alleen ik nog. Mijn hart bonsde in mijn keel toen Katashi zijn handen stil hield en de zaal in keek voor reacties. Nu alleen ik nog. Ik had niet meer voor publiek gespeeld sinds ik Ayaka-san mijn nieuwe stuk had laten horen. Hetzelfde stuk zou ik nu gaan spelen. Ik had zoiets gehoord in een droom, en toen ik wakker werd was ik gelijk begonnen met spelen, tot ik het onder de knie had. Het was mijn favoriete stuk van de stukken die ik zelf had geschreven, hoewel ik het dus niet helemaal zelf had bedacht. Katashi pakte zijn keyboard in en liep naar zijn plaats. Ik stond op en haalde mijn cello uit z'n koffer. "Ehm... Ik speel ook gitaar... Maar een klein beetje. Ik heb nooit les gehad ofzo." zei ik toen ik de groep stond met mijn cello in de aanslag. Natsumi knikte en gebaarde dat ik kon beginnen. Ik haalde diep adem en zette de strijkstok op de snaren. Meteen kwamen de beelden uit die droom terug, zoals ik ze altijd voor me zag als ik dit stuk speelde. Het was een prachtige droom geweest, de lucht was helder en vol met sterren. Het water van een meertje glanse in het maanlicht, en er hing een dunne nevel boven. De zware melodie vulde galmend de ruimte van het muzieklokaal. Ik deed mijn ogen open en zag de anderen zwijgend luisteren. Ik glimlachte. Het was net een auditie. Nou... eigenlijk was het dat ook wel een beetje. Rima speelde afwezig met een pluk van haar donkerbruine haren en Hiro beweeg rustig met zijn voet mee op het ritme. Jun luisterde met een glimlach en knikte af en toe, alsof hij me gelijk gaf. Ineens kreeg ik een heel warm aangenaam gevoel over deze kleine groep verschillende mensen. Je kon meteen zien dat we allemaal anders waren, met een ander verhaal en andere dromen en ideeën, maar één ding hadden we allemaal gemeen. De uitdrukkingen op de vijf gezichten mijn kant op gericht maakten genoeg duidelijk. Ze begrepen wat ik met mijn spel probeerde te zeggen. Hoe verschillend we ook waren, allemaal spraken we dezelfde taal. De taal van de muziek.