Katashi

Ik had hier zo ontzettend genoeg van. Hoe haalde je het in je hoofd om iemand zo te treiteren en te vernederen? Wat Jun ook gedaan had, dít had hij zeker niet verdiend. Eigenlijk wist ik helemaal niet wat het probleem was tussen het Kirino persoon en Jun, maar ik kon de onrechtvaardigheid ervan niet uitstaan. Daarom was ik vastbesloten om Kirino te vinden en haar eens duidelijk te vertellen wat ik van haar vond. Alleen was dat soms nogal lastig in een best grote school. Ik kon haar niet vinden, en hierdoor raakte ik nog veel geïrriteerder dan ik al was. Ze was in onze kamer geweest. Niet alleen de kamer van Jun, maar ook die van Hiro en mij. Ik kon er niet tegen als er vreemde mensen in mijn kamer kwamen. Toen kwam ik Rima tegen. Ze zag er nogal overstuur uit. Ik had hier nu geen tijd voor. Ik móést doorlopen. Maar misschien wist zij wel waar Kirino was. 'Rima, heb jij dat meisje van vanochtend gezien?' vroeg ik haar. Ze schudde haar hoofd en ik vloekte even zachtjes voordat ik doorliep. Ik doorzocht de hele school, maar ik kon haar niet vinden. Tot ik uiteindelijk bij een bende vol met meisjes kwam. Ik baande me door de mensen heen en ja hoor, in het midden vond ik Kirino. Dit moet er vast heel raar uit hebben gezien. Ik stond als enige tussen een bende meisjes en ik was ook nog eens ongeveer twee koppen groter dan de meeste meisjes. Kirino moet me herkent hebben, want ze keek me nogal arrogant uit. Nou, eigenlijk stond haar hoofd volgens mij altijd zo. Ik had haar tenminste nog nooit anders zien kijken. 'Ik wil dat je Jun met rust laat.' zei ik met een tamelijk rustige stem, voor zover dat ging. 'Zo, en ben jij zijn nieuwe vriendje dan?' zei het arrogante Kirino mens met een gemene glimlach om haar mond. 'Dat gaat je helemaal niks aan. Ik wil gewoon dat je hem met rust laat. Ik wil dat je niet meer aan zijn spullen komt en zeker niet meer in onze kamer komt. Nog één keer en ik zal het doorgeven aan de directie.' zei ik. 'Oké. Nu ben ik bang. Was dat het? Nou. Dag dan.' zei Kirino en ze draaide haar rug weer naar me toe. Oh, wat haatte ik dat kind, dacht ik terwijl ik wegliep.