Rima

"Shh! Pas op, dadelijk maak je haar wakker!" hoorde ik iemand sissen. Ik meende de stem te herkennen als die van Hotaru. Ik glimlachte en hield mijn ogen gesloten. Ba-dum! Er viel iets op de grond dat ik niet herkende. "Wat zei ik nou!" siste Hotaru weer. "Sorry!" siste een jongensstem terug. Het was Jun als ik het goed had. Ik hoorde iemand diep ademhalen. "Waarom deden we dit ook alweer?" vroeg Katashi knorrig. Hij kwam over alsof hij slaap te kort had. "Omdat Rima onze vriendin is slimmerd" zei Jun met een lachje. Ik glimlachte en voelde wat kriebels in mijn buik. "Oké, 1, 2, 3" zei Natsumi zachtjes. In koor begonnen vijf stemmen 'Happy Birthday' te zingen. Met een grote grijns op mijn gezicht opende ik mijn ogen en ging ik rechtop zitten. Van het beeld dat ik voor mijn ogen zag schoot ik in de lach. Links van de rij die voor me stond, stond Katashi. Hij keek nogal nors en zijn haar stak alle kanten uit. Hij droeg een rood met blauw geruite pyjamabroek en een grijs hemd. Naast hem stond een zeer enthousiaste Jun te zingen. Hij droeg een grijze pyjamabroek, een wit t-shirt met de tekst "WARNING, Completely Retarded!" en hij droeg roze konijnen sloffen. Hiro droeg een baggy joggingbroek met een wit shirt. Zijn haar stak ook alle kanten uit. Naast hem stond Natsumi. Ze was de vrolijkheid zelve en leek totaal niet moe. Ze droeg een schaapjes pyjama en had haar haren zoals bijna altijd in een paardenstaart. Hotaru droeg een geruite flanellen pyjama. Haar rode haren leken de nacht goed te hebben overleefd. Het zat nog redelijk netjes. Toen het liedje was afgelopen was ik nog aan het lachen. "Jun, je sloffen!" proestte ik uit. "Deze?" Hij stak zijn linkervoet omhoog. "Zijn ze niet onwijs aantrekkelijk en sexy?" vroeg hij en hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. "Gefeliciteerd met je zestiende verjaardag Rima!" zei Natsumi en ze schudde enthousiast mijn hand. De rest van de band volgde. "Kijk eens wat ik heb!" Jun haalde een grote, gevulde tas tevoorschijn. Gretig nam ik het aan. De tas was gevuld met post en cadeautjes die me waren opgestuurd. Het eerste dat ik uit de tas haalde was een kaart van een tante van me. Nadat ik die gelezen had pakte ik het volgende. Het was een grote doos en een kaart van mijn ouders. Eerst las ik de kaart en vervolgens scheurde ik het papier van de doos af. De doos zat goed vol. Ik grabbelde wat en haalde er games uit. Enthousiast bekeek ik de doosjes. "Uwaaa~ Het is Soul Calibur 4!" Ik wreef koesterend over het doosje heen. Er zaten nog wat meer nieuwe games in die overduidelijk door mijn moeder waren gestuurd. Het laatste dat in de doos zat herkende ik niet. Ik haalde het papier er vanaf en vond een klein doosje. Ik opende het en er lag een briefje in. "Je nieuwe PS Vita" Las ik hard op. Mijn ogen werden groot. Ik wapperde wild met mijn hand. "Het is de nieuwe Vita!" piepte ik. "Het is gewoon een blaadje" zei Katashi die het niet begreep. Ik schudde mijn hoofd. "De nieuwe Vita is nog niet uit, maar papa, ik bedoel Otou-sama, heeft hem al besteld!". Enthousiast pakte ik de verdere cadeau's nog uit. Er zaten sieraden in, cd's, games en veel kaarten. Met een brede glimlach stond ik en liep ik naar de koelkast die op onze kamer stond. Ik haalde er een taartdoos uit. Ik zette de doos op het dichtstbijzijnde bureau en haalde de deksel er af. Een mooie, ronde en over-versierde taart pronkte in de doos. "Het is nog vroeg, maar wie wilt er een stukje taart?" vroeg ik. Jun was de eerste die met een bordje voor mijn neus verscheen, gevolgd door Natsumi. Lachend gaf ik ze een stuk. Toen iedereen van een stuk taart was voorzien werd er op de deur geklopt. Vrolijk opende ik. "Gefeliciteerd!" Flits. Eventjes verdwaasd knipperde ik met mijn ogen. "Gyaa!" Ik gooide de deur weer dicht en hield mijn armen beschermend voor mijn pyjama. "Hé!" Werd er aan de andere kant van de deur geroepen. Hotaru deed de deur open. In de deuropening stond Ren, hij had zijn fototoestel in zijn handen en keek een beetje geschokt.