Rima

Ik stond nu al een poosje met Hotaru te wachten bij het einde van het spookhuis. We zeiden niet veel. Het was eigenlijk best wel saai. Eindelijk kwamen Hiro en Natsumi dan naar buiten. Hand in hand. Ik slikte. "Ik ga even naar het toilet" zei ik zachtjes. Ik liep de andere kant op en balde mijn vuisten tijdens het lopen. Rima, je moet het gewoon accepteren. Het is zoals het is, je kunt er niets aan doen, zei ik tegen mezelf. Ik ging de toilet ruimte in en ging in de rij staan. Waarom moesten er altijd zoveel mensen naar de wc? Dat was ook altijd op Anime-cons en weet ik wat. Ik had helemaal geen zin om te wachten en ging weer weg. Ik had ook geen zin om Natsumi en Hiro over elkaar heen zien te kwijlen dus ik ging gewoon even een eindje lopen. In mijn eentje. Alweer. Dat deed ik de laatste tijd vaker. Ik liep de gang uit en een trap af naar beneden. Hier zat het maidcafé. Ik hield van maids. Ze waren schattig. Ik sloot aan in de rij. Weer wachten. Deze rij ging best snel. Het duurde ook niet lang voordat ik binnen zat aan een tafeltje. Voor me stond een kopje thee, het servies was wit, versierd met roze bloemetjes. Er stond ook een klein, rond, chocolade gebakje. Het rook heerlijk.

Kort in inspiloos >.<