Natsumi

Ik liet mijn vingers over de rode gladde stof van mijn jurk glijden. Vanavond mocht hij aan. Eindelijk. "Natsumi, we zijn al heel laat." "Hmm hmm." mompelde ik. Ik draaide me om en keek naar Rima's kleine gezichtje. Hotaru was net al weg gegaan terwijl ik aan het douchen was. Ik had misschien ook wel een beetje lang gedoucht.. Ik kon me eigenlijk niet meer herinneren hoe lang, maar het was waarschijnlijk langer dan een uur geweest. "Ik heb echt zoveel zin in vanavond!" zei ik helemaal blij. Rima glimlachte even en knikte. "Ik ook. Maar zullen we nu gaan?" zei ze. Ze wierp een blik op de deur. "Ja. Even mijn schoenen aan doen." ik ging op het bed zitten en pakte de schoenen die het dichtstbij lagen en trok ze aan. "Zo. Klaar." Ik liep naar de deur en hield hem open voor Rima. We liepen samen naar de eetzaal. Mijn maag knorde. Eigenlijk had ik best wel trek. Toen we de zaal in kwamen gleed mijn blik meteen naar rechts. We hadden onderhand een eigen tafel en daar zaten we eigenlijk altijd, net als vandaag. Katashi, Jun, Hotaru en Hiro zaten er allemaal al. Rima en ik liepen naar de tafel en gingen zitten. "Wat zijn jullie laat." zei Katashi. Hij prikte in zijn gebakken ei. "Een optreden op een schoolfestival en ze komen al chique te laat, als echte diva's." zei Jun met een grijns. "Precies, Jun. Je hebt het helemaal begrepen." zei ik, en ik ging met mijn hand door mijn nog natte haar. Ik had het los hangen zodat het kon drogen, want dat lukte niet goed als ik het in een staart had. Ik ergerde me er nu al aan. Ik hield er niet van als mijn haar los hing. Dan ging het altijd voor mijn gezicht hangen en werd het helemaal vervelend enzo. Vanuit mijn ooghoeken keek ik even naar Hiro, die schuin tegenover me zat. Elke keer als ik hem een lange tijd niet gezien had verbaasde ik me weer over hoe ontzettend knap hij was. Het leek wel alsof hij elke keer als ik hem zag steeds knapper was geworden. Ik voelde hoe mijn wangen warm werden en leunde voorover om een stuk toast uit de mand voor me te pakken. Ik besmeerde de toast met jam en begon te eten. "Vanavond wordt zo geweldig!" zei ik tussen het eten door. Ik kon echt niet wachten. Het bal zou echt geweldig worden. Dat moest gewoon wel.