donderdag 22 september 2011

Jun

Uiteraard gingen we naar de kamer van de meisjes. We gingen altijd naar de kamer van de meisjes. Waarom gingen we altijd naar de kamer van de meisjes? Was die van ons niet goed genoeg. Nouja. Hotaru opende de deur en we stormde naar binnen. Iedereen liet zich ergens neer vallen en het was even stil. Ik zat met Katashi op Rima's bed. Hotaru lag half over Natsumi's bed. Natsumi zat achterstevoren op een bureaustoel en Hiro zat op de grond, leunend tegen de zijkant van Natsumi's bed. Natsumi verbrak de stilte. "Dit was echt een van de gaafste dingen die ik ooit in mijn hele leven gedaan heb!" zei ze. Iedereen knikte instemmend. "Ik heb honger, waar is Rima met haar gebakjes enzo!" zei ik en ik wreef over mijn buik. Ik dacht even na. Er lag ook eetbaar spul in onze kamer. "Ik ga wel iets eetbaars halen." zei ik vervolgens en ik stond op en liep de kamer uit. Toen ik onze eigen kamer in liep viel mijn oog op een wit potje dat op mijn bed lag. Verdomme! Vergeten op te ruimen. Ik griste het van het bed en stopte het diep weg in mijn kledingkast. Ik had wat kalmeringsmiddelen geslikt tegen de zenuwen. Niet teveel, gewoon normaal, maar ik moest het uit mijn zicht houden. Wie weet wat er kon gebeuren als het te dicht in de buurt was. Ik haalde wat eten uit de kast, zoals popcorn en chips. Toen ik terugliep naar de meisjeskamer kwam ik Rima tegen. Ze zag er erg opgewekt uit. "Hoi Rima!" Geschrokken keek ze om. "Ik zag je niet!" Ik glimlachte . We liepen samen de meisjeskamer weer in. Iedereen zat nog in dezelfde positie, Natsumi was aan het woord. Ik had geen flauw idee waar ze het over had, maar ze sprak erg opgewekt. "Ah! Rima, daar ben je!" zei Hotaru vanaf het bed. "Wie was er voor je?" vroeg Natsumi. "Nakano Ren" antwoordde Rima zachtjes. Hotaru schoot overeind. "Een jongen!" Rima's wangen kleurde rood. "Het is gewoon vriendschappelijk hoor!" piepte ze meteen. Ze plofte achter Katashi op haar bed neer. Er was weer even een stilte. Ik verbrak hem door de zak popcorn open te trekken. Samen met de chips legde ik ze in het midden van de kamer. Plagerig gooide ik wat popcorn naar Katashi's hoofd. Hij keek me eerst geïrriteerd aan maar begon daarna te lachen. Ik grijnsde en ging op de grond zitten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten