Rima

De tien minuten tot de pauze waren zo om. We stopte bij een tankstation met een kleine restaurant. De bus stroomde leeg. Jun had op de een of andere manier Koharu weten te lozen en we gingen met zijn zesjes het restaurant in. Het was vrij rustig binnen. Hier en daar stonden kleine groepjes leerlingen te kijken naar het buffet, maar mensen die niet van onze school waren, zaten er amper. "Ik ga even naar het toilet." Hoorde ik Natsumi zeggen. Hotaru zei ook zo iets. Met zijn tweeën verdwenen ze door de poortjes naar het toilet. Ik bleef achter met de jongens. "Heeft er iemand honger?" vroeg Jun. Hij wreef over zijn buik. Had hij nog niet genoeg koekjes gehad? "Katashi, jij lust vast ook wat!" Opgewekt haakte Jun zijn arm door die van Katashi en sleurde hij hem mee naar de broodjes afdeling. Een beetje ongemakkelijk bleef ik met Hiro alleen achter. Ik stond op het punt om te beginnen met praten toen er een felle flits voor mijn gezicht was. Angstig keek ik mijn ogen dicht. "Gevonden!" Hoorde ik een bekende stem blij zeggen. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen om de vlekjes weg te krijgen. Rens altijd opgewekte hoofd was tussen Hiro en mij opgepopt. "Hoi" Ik trok een pokerface om mijn lach in te houden. Meestal deed ik erg geïrriteerd als Ren ineens vanuit het niets met zijn camera tevoorschijn kwam, maar eigenlijk vond ik het niet heel erg vervelend. "Gingen jullie iets te eten halen?" vroeg Ren. Ik schudde mijn hoofd en keek naar Hiro. Hiro haalde zijn schouders op. "Laten we een tafel vrij houden." zei hij daarna. Ik knikte instemmend. Omdat het niet zo druk was, waren bijna alle tafels nog vrij. We liepen naar een tafel aan het raam, Ren kwam mee. Ik ging naast Hiro zitten en Ren kwam tegenover ons zitten. Weer knipte hij een foto. Hij keek met een glimlach naar het schermpje. "Wat schattig" zei hij. Mijn wangen werden rood. Ik moest en zou die foto binnenkort in mijn handen krijgen.

Wat is inspiratie?