Katashi

Ik keek strak naar Jun en het vreemde meisje. Wat was er precies tussen hun? 'Oh, had hij dat jullie niet verteld? Foei Junichi. Heb je ze wel verteld over je speciale maaltijd nadat je ouders zijn gescheiden?' Ik zag dat Jun nog witter weg trok. 'Rot toch op.' flapte ik eruit. 'Laat hem toch met rust.' Het meisje keek me arrogant aan. 'Dat je dat je vrienden niet verteld. Of zijn het je vrienden niet echt, Junichi?' Toen zag ik iets vanuit mijn ooghoek. Natsumi had een boterham met jam opgetild. Ik keek verbaasd naar haar. Wat wilde ze daar nou mee doen? Toen gooide ze het opeens richting het meisje. 'Woeps.. Wat onhandig van me.' zei ze onschuldig. Het meisje hapte naar adem. 'Hoe durf je!' schreeuwde ze uit en ze greep een hand met rijst uit de bak die op tafel stond en gooide het rechtstreeks naar Natsumi. Maar die bukte snel en het kwam op het achterhoofd van Tomoe die geschrokken gilde en met haar hand naar haar achterhoofd greep. Ze draaide zich om en begon toen ook te gooien met vanalles en nog wat. Na minder dan een minuut begon de hele kantine mee te doen en werd het een echt voedselgevecht. Ik lachte stiekem in mijn hoofd maar van buiten leek ik nog steeds zo serieus als altijd. Tot ik opeens een rauw ei tegen mijn achterhoofd aan kreeg. Toen begon ik ook te gooien met een pannekoek met stroop die ik op mijn bord had liggen. Natsumi rende ondertussen tussen alle tafeltjes door en was helemaal enthousiast over het voedselgevecht dat zij getriggerd had. Het ging zo een hele tijd door totdat de deur met een harde klap open ging. 'WAT IS HIER AAN DE HAND!' werd er woedend geschreeuwd door Kiriyuu-sensei die biologie les gaf. Het werd helemaal stil totdat er nog een bak yoghurt naar Kiriyuu-sensei toe vloog en recht in zijn gezicht terecht kwam. Toen werd het nog veel stiller. 'Wie is hier de schuldige van?' werd er ijzig gezegd. Het meisje, waarvan ik onderhand wist dat ze Kirino heette, wees naar Natsumi. Maar onze groep wees als een man naar Kirino. 'Goed. Jullie blijven alle zeven na.' werd er nog gezegt voordat Kiriyuu-sensei zich omdraaide en er woedend vandoor stampte.